Hoe
het begon…
In 2009 hebben we voor het eerst ons hart verloren aan 2 langoren. Met Hercule en Poirot werden we ondergedompeld in de wondere wereld van de ezel. Na het onverwachte overlijden van Hercule moesten we op zoek naar een nieuw maatje voor de treurende Poirot. En zo kwam Vladimir vanuit de Asinerie Du Pays Des Collines bij ons terecht. Voor we het wisten had het ezelvirus ons écht in de greep. Een jaar later zorgden Vordjack-le-Jack en Polle voor uitbreiding van onze kudde. Polle was ons zorgenkindje en na enkele mooie jaren bij ons overleed hij toch nog plots. Billie werd zijn waardige opvolger.
In juni 2020 tenslotte maakte Boris als nummer 5 de kudde helemaal compleet. Boris kreeg bij zijn vorige baasje veel knuffels en een liefdevolle opvoeding. Daardoor groeit hij nu uit tot een vrolijk, karaktervol ezeltje. Wij zijn blij en vereerd dat we verder voor Boris mogen zorgen na het overlijden van Tienie, een geweldig lieve ‘ezelvrouw’ en vriendin.
Stilaan werkten we aan onze droom om met onze ezels meer te kunnen doen, dan er enkel naar te kijken. We lazen alles wat we konden vinden, zochten een trainingsmethode (Parelli) die bij ons paste en leerden elke dag bij door tijd door te brengen met onze ezels.
Na een drukke dag is het zalig ontspannen tussen de ezels. En wandelen met een ezel als compagnon doet je extra genieten van de natuur om je heen. Door de ezels gaan ook onze kinderen met plezier mee op ontdekkingstocht in de natuur.
Omdat we zelf zoveel plezier beleven aan het wandelen met de ezels willen we ook anderen de kans geven om hiervan te genieten.